Levkas
Feestbootbaai
Is het wel een eiland? Iedereen zegt en vindt van wel. Het zit aan het vasteland vast met een flexibele brug. Die laat een keer in het uur los om schepen binnen te laten. Wij komen een schip ophalen, we gaan zeilen met z’n achten.
We krijgen een lel van een boot, van 50 feet, maar moeten er op wachten. Hij moet nog terugkomen uit Corfu en ook wachten op de brug. Geen nood, we pakken een scooter en racen achter elkaar door de slingerende weggetjes van Levkas. Het is net The Wild Bunch, een heerlijk gezicht. 
We borrelen in Agios Nikitas. Een prachtig plaatsje aan een piepkleine baai. Later overnachten we er twee keer met Gerrit en Carolina. Verder is het een redelijk groot eiland maar niet erg interessant. Met de boot is het anders. Het water is vlak, rustig.
We varen veel op de motor, tussen eilanden door, samen met tientallen andere boten in de verte. We gaan lunchen in de Feestbootbaai, zo genoemd door Rene, Hil, Ruud en Anna omdat daar ooit een feestje was. Een correcte naam want in zo’n baai kun je alleen maar feesten. We liggen op anker en moeten zwemmend naar het piepkleine restaurantje op het strand. Vier tafeltjes en van die typische Griekse stoeltjes. Een oud mannetje zit te spelen met z’n kettinkje. Een ober begroet ons allen met een hand. Ze vinden het zeker leuk dat we er zijn? Een tafel voor acht, graag. En doe maar een paar kilo wijn. En wat van die kleine visjes, sla en een beetje brood. Geweldig gezellig.
Ik verken deze stek en zie dat er ook een kleine camping is. Een ideale plek voor een week of wat met de camper. Als de buikjes rond zijn zwemmen we terug naar ons schip. En zo waar, er komt wat wind. We zeilen de hijsen! Toch wel leuk, met een bakkie op zo’n bak besturen. Doe mij nog maar een pils! De meiden vinden het wat eng, geloof ik, maar het is kicken. Jammer dat er niet wat meer wind staat, zo af en toe. Naar welke baai gaan we nu?
