Sardinië
Italianen
Na een jaartje Corsica komt Sardinië in beeld. Vanuit Livorno is het alleen een stuk langer varen, ruim 8 uur. Het jaar daarop combineren we de twee eilanden en gaan we van Corsica, vanuit Bonifacio, naar Sardinië. We zitten dan in augustus en hebben moeite om met de ferry terug te komen.
Alles zit vol want augustus is de maand dat de Italianen op vakantie gaan. Dat merk je dan ook op de campings. Weinig buitenlandse toeristen en des te meer Italianen want het eiland is populair.
Italianen zijn familiemensen. Bij elke tent of camper – een caravan past niet zo bij Italianen – staat steevast een stoel of tien. Gemiddeld gezin bestaat uit zo’n vier à vijf mensen maar er komt altijd geregeld visite, vandaar.
Tussen de middag wordt uitgebreid geluncht. Veelal spaghetti, klaargemaakt door di mama. Of door meerdere mama’s. Soms druk en luidruchtig maar wel gezellig en heel gastvrij. Onze waslijn, zo wordt ons in rap Italiaans duidelijk gemaakt, is ook voor jullie hoor, wijzend op een waslijn van een meter of twaalf.
Het campingleven gaat ook ‘s avonds niet rustig voorbij. Italianen willen vermaakt worden. Natuurlijk in familieverband. Dus belanden we in de karaokeshows, talentenjachten en onbegrijpelijke spelprogramma’s.
Op de prachtige brede stranden is het heet en ook weer veel reuring. Zo rijden we het grote eiland in de rondte. Het is veel te warm voor wandelen en het ongerepte, beetje kale landschap lonkt daar ook niet echt voor. Onderweg van camping naar camping lunchen we aan strandjes met een bordje Vongole en een mezzo huiswijn. In dorpjes zien we nog dames geheel in het zwart, compleet met hoofddoek, maar dat lijkt zo zoetjes aan uit te sterven.
Er rijdt een oud Wild West treintje door Sardinië, de Trenino Verde. Over 160 km doet het vijf uur. Een tocht terug in de tijd, door een wild landschap van heuvels en bergen, met talloze bochten, zo schrijft de gids. Een nadeel is dat je niet dezelfde dag terug kan. Wij ontdekken een groter nadeel. Er zijn geen versnaperingen aan boord en ook niet op de paar stationnetjes onderweg. Het is meer dan 30 graden en wij gaan maar weer eens op zoek naar een strandje.
