Maffia

Al was het alleen maar door The Godfather of voor het intrigerende van de Maffia, dat rechtvaardigt voor mij alleen al een bezoek aan Sicilië. Maar het eiland heeft veel meer en van de Maffia merk je niet veel. Alhoewel? Aan de oostkant zit de Etna regelmatig in je uitzicht. Wij gaan met kabelbaan en vrachtauto naar boven, door de pakken met ijs. Het is koud, het waait maar het is een mooi stukje wereld. Regelmatig spuit zwavel omhoog uit kleine openingetjes. Een dag later spuugt de Entna volop vuur en lava. We zitten dan al aan de andere kant van het eiland en kunnen onze ogen bijna niet geloven als we het op tv zien.

Aan de kust schijnt de zon en terwijl we lunchen. Wat is dat eten toch mooi! Twee keer op een dag, een week lang en iedere keer is het lekker. Waar heb je dat?

We crossen Sicilië over en raken niet onder de indruk van het landschap. Zo nu en dan gigantische viaducten met metershoge pijlers. De Maffia zit diep in de Siciliaanse bouwwereld. Tegenstanders worden in de pijlers gegooid en na het storten van beton zijn ze voorgoed verdwenen. Ik moet er aan denken als we er langsrijden. We kunnen naar het plaatsje Corleone waar Marlon Brando zijn naam aan heeft te danken. Het schijnt niet veel te zijn dus laten we het links liggen. Onlangs werd de capo di tutti capi gearresteerd, een grote overwinning. Maar de Maffia zit diep in het zuid-Italiaanse leven en is lang niet zo zichtbaar als vroeger. Nog steeds betalen de meeste middenstanders een soort beschermgeld aan strohalmen, schijnt het. De bevolking komt er tegen in opstand maar het is nog een lange weg. Als wij er zijn, zijn er verkiezingen, burgemeesters worden gekozen. Een ieder kan zich kandidaat stellen, zo wordt ons verteld en dus is de keuze hier en daar omvangrijk.

In het prachtige Cefalu zijn verschillende verkiezingsbijeenkomsten. Op het dorpsplein, tegenover de kathedraal, staan podia waarop kandidaten uit de doeken doen waarom zij het moeten worden. Na weer zo’n heerlijke maaltijd slenteren we langs een terras waar een heleboel volk staat. Ik vraag aan een Italiaan wat er aan de hand is. “Our president is here. Do you want to meet him”?
Moet je tegen mij niet zeggen. Natuurlijk! Hij loodst ons, Anna loopt met me mee, door de menigte en in enen staan we oog in oog met de president van Sicilië. Hij schudt ons hartelijk de hand, kust ons zelfs en ik laat een foto van ons nemen. Drie innig gearmde, stralende mensen. Geen flauw idee wie hij is maar wij staan met hem op de foto. Als we de volgende dag aan een ober de foto laten zien en vragen wie het is, horen we dat het Toto Cuffaro is. De eigenaar wordt erbij gehaald en wij worden vol respect behandeld. He is my friend, zeg ik nog.

Weer een dag later als we de foto weer laten zien op een terras beginnen de jonge Italianen het deuntje van The Godfather te neuriën. Toto zit tot over zijn oren verwikkeld in de schandalen met de Maffia, volgende maand moet hij voorkomen. Hoe dicht kan je bij de Maffia komen? Was dit de nieuwe capo di tutti capi?

Het middeleeuwse Erice ligt op een heuvel boven zee en is geheel ommuurd. Als we omhoog rijden, neemt de nevel toe. Bovenop zit het potdicht. We nemen kamers in hotel Elimo. Als we de koffers moeten pakken, verdwalen we met de auto in de nauwe straatjes. Er is nauwelijks zicht. De kamers zijn wat duur. Maar, zegt de besnorde eigenaar, you´ve rooms with a view. Twee dagen lang zien we, binnen een straal van twee meter, echt helemaal niets in Erice.

2007
Palermo
Italië
Catania – Taormina – Monte Etna – Enna – Monreale – Castellamare del Golfo – Scopello – Erice – Trapani – Favignana – Trapani – San Cipirello – Cefalu -Castelbuono – Petralia Sottana – Petralia Soprana – Milazzo – Lipari – Milazzo – Taormina – Catania