Israël
Religie
Het is vast toeval maar als wij twee keer in Israël zijn barst het van de heilige dagen. Dat moet iedereen voor zich weten ware het niet dat hier betekent dat het hele sociale leven plat ligt.
Als we ‘s morgens vroeg in Haifa aankomen is het zaterdag, 1e Kerstdag. Dat valt tegen in het land van Jezus Christus. Op deze sabbat wordt niet gewerkt. We mogen de boot af maar de douane viert de sabbat dus krijgen we onze bagage niet mee. Om vijf uur kunnen we terugkomen.
Doelloos lopen we rond in de havenstad; geen restaurant open, geen mogelijkheid om geld te wisselen. We nemen onze intrek in een jeugdherberg met een heuse Vader. Geen meisjes bij de jongens, niet roken en drinken en om tien uur binnen. Dus liggen we om tien uur broodjesnuchter in bed na een kerstmaaltijd van pita en kikkererwten. 
Jeruzalem is het centrum van deze religieuze staat; het geloof straalt er vanaf, Jodendom, Islam en Christendom. Bij de klaagmuur kijk je je ogen uit. Orthodoxe joden met lange bakkebaarden en kledij uit films over de tweede wereldoorlog. Mirjam neemt koorts mee uit Soedan en Egypte. Ze belandt uiteindelijk in het Shaare Zedek ziekenhuis in Jeruzalem. De shigella-bacterie, zo blijkt later.
Een uiterst modern ziekenhuis maar in zes dagen tijd twee heilige dagen. De eerste omdat eeuwen geleden de Joden door de Sinaï werden opgejaagd door de Egyptenaren en daar wordt bij stil gestaan door een dag te vasten. Patiënten krijgen dan koud voedsel, wat gister is klaargemaakt; het licht blijft branden, 24 uur, de lift werkt wel maar automatisch en stopt op elke verdieping, bussen rijden niet en restaurants zijn gesloten. Als ik jarig ben is het geen heilige dag, Hoera! Ik ga naar de bakker, haal gebak en vraag of het koosjer is, ik ben ook niet gek. Ja, hoor, het is koosjer. Eenmaal bij de portier van het ziekenhuis, krijg ik het niet mee naar binnen; het is niet koosjer. Lekker geregeld, klootzakken. Het is niet mijn volk.
In Eilat krijg je wel bewondering voor de Joden. Niet alleen vanwege de happy hours in de bars – we kunnen wel wat alcohol gebruiken na drie maanden Egypte en Soedan – maar ook omdat dit volk van een woestijn welvaart weet te maken. In Israël is industrie, infrastructuur, alles werkt en het is schoon. Als je hier de grens overgaat naar Egypte, is dat gelijk over; een grote, desolate zandbak waar je denkt: je zal hier geboren worden. Eilat heeft een prachtig strand en glashelder water, de golf van Akaba. Aan de overkant zien we Jordanië en ik denk: hoe zou het daar zijn?
