Luxemburg
Sanseveria
“Zeg, Willem, moet ik die aardappels eerst wassen voordat we ze gaan schillen?” Wat moest ie lachen, die lange Willem. Wist ik veel, ik kwam net kijken, achter het schort van moeder Wil vandaan. Dus eerst schillen, dan wassen en koken en dan eten met een stukje vlees met jus. Zat er groente bij? Zal wel sla zijn geweest.
Zo zaten we erbij, op de camping van Echternach, in onze semi-bungalowtent. Tussen de bergen en oude van dagen. Maar ja, we waren weg uit onze stamkroeg de Schuur en dat was al heel wat. Willem Kuiper kwam niet verder dan de Bullekerk!
Ik herinner mij nog een bezoek aan een wijnkelder met moezelwijntjes. En nou ik het er over heb; volgens mij zit Willem Otten nog steeds aan de Moezelwijntjes – met kennis van zaken – en aardappels met jus. Jezus, wat deden we daar? Aardappels eten en Moezelwijntjes drinken en wegwezen, denk ik.
We doken de grens over naar Duitsland, naar Metz, schreeuwden keihard AJAX bij Duitse hoempapa muziek en kwamen vier Limburgse meiden tegen. Wat wij nou in godsnaam hier deden, jongens uit de grote stad? Die ene heette Libert en kon goed saxofoon spelen, bleek later. Een Els was er bij, en een Willie, en we hadden dikke pret in een hotel. Gingen we weer terug naar Luxemburg of naar België? Ik weet het niet meer.
We reden door de Benelux en luisterden naar Radio Luxemburg, dat was een van de beste radiostations van Europa, in die tijd. Voor de rest zou ik het niet weten met Luxemburg. Af en toe rij je er nog wel eens doorheen, je tankt en denkt: Luxemburg….
