Oostenrijk
Aardappelen
In Oostenrijk ben je vooral om te skiën. En dan vooral ook om de sfeer. Daar kan geen land aan tippen. We zijn er een tijdje aan verslaafd geweest. Met de ski’s in de Capri, zo rond de kerstdagen, op weg naar de sneeuw.
Nooit wat reserveren want voor ons twee is altijd plek. `Jawohl, gehen Sie nach Pension Grüber, fragen Sie nach Frau Grüber. Kein Probleem`.
We rijden de landweg in waar we moeten zijn en komen er na drie verkeerde bezoeken achter dat iedereen hier Grüber heet. Frau Grüber, wo sind Sie? Een pak sneeuw van pak hem beet vijftig centimeter blijft mooi. Op de daken, op de auto´s, op de bomen, op alles. Frau Grüber kan een ontbijtje maken. Dan naar de piste.
Koud! Omhoog met dat ding en rootsen naar beneden. De neus begint te druppelen, de vingers te tintelen en de kuiten raken gespannen. Wat is het hier mooi. Naar links, naar rechts en dan bij die drie bomen opletten want daar moet je rechtsaf naar Hansi´s Kartoffelnhaus. Het is weer etenstijd. Als je in de blokhut van Hansi binnenkomt, krijg je gelijk een knal voor je kop van de hitte van de enorme kachel. Aan de muur hangen foto´s van Hansi, altijd aardappelschillend. Een paar jaar geleden is hij overleden maar zijn nabestaanden houden zijn hut in ere. Je bestelt daar maar één ding: Hansi´s Kartoffeln.
Dan krijg je dus een bord gebakken aardappeltjes met spekjes en twee spiegeleieren d´r op. Gods Christus, wat een bak vreten. Je zit daar in een je T-shirt want het is er godsgruwelijk heet, maar wat is het gezellig want een ieder heeft wel wat te lullen. Is het niet over die ene of die andere afdaling, dan is het wel over Hansi. Hoe jammer het is dat hij er niet meer is en wat voor een leven je hebt gehad dat je de hele dag piepers hebt zitten schillen.
Toch een geregeld leven geweest. Buiten is het koud en we sjezen naar beneden en weer omhoog en nog een keer. Het wordt tijd voor een Williamsbirne, een Schnaps met een stukje peer erin. Lekker. Je kop begint te gloeien. Wat een lekker dag. Even afpilsen, dan een schnitzel en vervolgens snurken als een os.