Tunesië
Toerist
Ons bezoek aan dit Noord-Afrikaanse land staat in het teken van Cor Bos, de domste Nederlandse toerist aller tijden. Als we aankomen in Tunis, met Rob en Lianne, moeten we onze paspoorten laten zien. Even later loopt een Tunesische douanier, zwaaiend met een Nederlands paspoort, roepend door de aankomsthal: ” Kor Bosch….Kor Bosch….”.
Dat was onze eerste kennismaking met Cor Bos, hij was bij de controle zijn paspoort vergeten mee te nemen. We hadden hem toen nog niet gezien, alleen gehoord. Vanuit Tunis gingen we met een busje met nog wat toeristen naar ons hotel, ergens tussen Sousse en Monastir. Wij zaten nog wat na te lachen en zeiden af en toe Kor Bosch….Kor Bosch…. Achter in het minibusje zat Cor Bos. Oh. Hallo. Heb je je paspoort al weer? Oh. Gelukkig. Eh, nee wij gaan niet een rondreis door Tunesië maken, wij hebben een strandvakan
tie. Bleek die eikel in het verkeerde busje te zijn gestapt. Hij dacht, Nederlanders, dat zal wel goed zitten.
Aangekomen in het hotel blijkt dat zijn groep een hele andere kant opgegaan was, dat hij pas morgen kon aansluiten en dat er nu geen kamer voor hem is. Hij heeft in een soort kast overnacht. Later hoorden we dat, toen hij weer werd opgepikt, toen hij er weer niet was. Hebben ze een uur naar hem lopen zoeken: Kor Bosch… Kor Bosch….
In het zwembad van het hotel maken we de meest fantastische duiken en we liggen geregeld op het strand. Af en toe duiken we de soukh in, of de medina of hoe het ook heet. We eten in het hotel of in lokale restaurantjes waar we ons met de Tunesiërs zorgen maken over de gevolgen van de Golfoorlog. Mirjam wordt een dagje ziek en toch bezoeken we een folkloristische avond. Dansende dames in klederdracht, Tunesische gerechten en wijn van het huis.
Terug op het vliegveld in Tunis komen we Cor Bos weer tegen. We zijn razend nieuwsgierig naar zijn belevenissen, Kor Bosch…. Kor Bosch…. Hij zat met tien mensen in een groep, acht Fransen en twee Zwitsers, of zoiets. Hij heeft 6 dagen geen Nederlands gehoord, en gesproken. Hijzelf sprak een heel klein beetje Frans. Hij vond het wel mooi hoor, Tunesië, maar hij begreep veelal niet waar hij was en wat het was. Hij had ook geen boekje mee want er zat toch een gids bij zijn rondreis? Maar ja, die sprak vloeiend Frans. Wat een eikel! We hebben het nog jaren over hem gehad. Kor Bosch…. Kor Bosch…..
1991