Toto

Jezus Christus, wat een mooie kerk! Een uitspraak die we in Sevilla, in Wenen en de rest van de wereld veelvuldig doen en die zijn oorsprong heeft in Frankrijk. Copyright: Willem Otten.

Ook deze: god- ver- domme- , wat een mooie kerk. Het is zeer op z’n plaats in de Sint Pieter in Rome, eh, ik bedoel Vaticaanstad. Een landje in Rome, en in Italie. De Zwitserse garde bewaakt de orde en de Paus is de baas, en niet alleen over het ministaatje.

We staan op een camping aan de buitenkant van Rome en nemen telkens de bus naar de stad. We wandelen door het Coloseum, naar het Plaza de Espana, naar de Engelenburcht, we zitten met acteur Ben Gazarra op het terras en gaan natuurlijk naar het Sint Pietersplein.

Het is groot, het is groots. In de kathedraal is het druk, altijd, denk ik. De voet van de koperen Petrus kleurt goud; elke voorbijganger kust, voelt of aait z´n grote teen. Helemaal achterin ontwaren we een zooitje Sinterklazen. Volwassen manen met puntmutsen, zwaaiend met wierookbranders terwijl katholieke spreuken worden gepreveld. We kunnen er nauwelijks bij komen. Te druk of het is afgeschermd.

Beneden in de kelder, alsof het wijnen zijn, liggen alle pauzen in sarcofagen, zo lijkt het. We hebben ze niet nageteld. Vanaf Jezus zijn er pauzen dus het zijn er heel wat. Wat een pracht en praal. En wat een armoe in de wereld. En dan maar verkondigen dat je moet vermenigvuldigen en dat het condoom verboden is. Van aids had in 1982 nog niemand gehoord. Op zondag nemen we weer de bus naar de stad; de paus gaat spreken. Hij is net aan maar zal, naar later blijkt, de langst zittende ooit worden. De Pool Karol Wojtyla is dan al populair,  beter bekend als Paus Johannes Paulus nummertje 2. 

Het Sint Pietersplein loopt vol. Uit het bovenste raam aan de rechterkant wordt een kleedje uitgegooid; de menigte begint al te juichen. Het duurt nog even maar daar is hij dan. Hij begint te spreken en wij maken grapjes. `Hier zijn de toto-uitslagen van vandaag: Ajax – RKC nul nul, Vitesse – NAC twee nul´. Wat een poppenkast. Wat mensen daarmee hebben, wat ze daarin zien, ik probeer het te begrijpen maar ik kan het niet vatten.

Buiten de Sint Pieter staat een fruitstalletje. Mirjam krijgt trek in een appel. Een appel? We gaan een wijntje doen op een terras, op z’n Italiaans. Okay, koop een appel. Nee, ik hoef niet, koop er maar één. Mirjam wijst aan, krijgt een appel en geeft een biljet Lires. Ze krijgt wat terug en even later komen we er achter dat we zo’n beetje 3 gulden voor een appel hebben betaald. Duur landje of duur Rome? Het laatste….

1982
Italië
Europa
Vaticaanstad kun je wandelen…..