Scheriff Joe Walsh.....in Everglades City

  Groot

Land van de vooroordelen. Mirjam houdt het daarom jarenlang af. Dikke vette, schreeuwerige Amerikanen in een nietszeggende consumptiemaatschappij waar alles big is.

Het laatste klopt, de rest niet. Alles is groot. Het land, de auto’s, het eten en gelukkig ook de biertjes, dat dan weer wel.

We komen aan in Miami, in the sunshine state Florida, en beseffen al gauw dat we slechts een speldenknopje op de kaart van deze staat (een van de vijftig!) kunnen aandoen. Gelijk op de highway, gelukkig werkt m’n TomTom, op weg naar The Clay Hotel, a few blocks from South Beach. Jezus, dit is wel echt. Ook wel kicken. dsc_03503

 

 

Het eerste contact met de Amerikanen maakt de vooroordelen tot vergeten herinneringen. Gewoon leuke, normale mensen. En een smeltkroes van nationaliteiten. In Miami wordt veel Spaans gesproken.

Later, in Chicago, veel gekleurde mensen, met dikke winterjassen. En een taxichauffeur die makkelijk door kan gaan als de eerste de beste Taliban uit Afghanistan. Big in Miami, Ocean Drive, South Beach

 Ogenschijnlijk maakt het in de VS niets uit. Doe gewoon je ding, laat de dollars rondgaan, wees beleefd en val anderen niet lastig. Zo lijkt het eruit te zien. Beleefd zijn ze zeker, maar niet overdreven, althans in Florida, waar de zon schijnt. In Chicago, waar het 30 graden scheelt, is het openbare leven wat zwaarmoediger. Maar als je wat vraagt, krijg je dezelfde vriendelijkheid terug. En de dollars tieren overal welig rond. Het land van het ouderwetse kapitalisme.

Word ik rechts of blijkt dat ook een vooroordeel? Het komt over als een mooie vorm van zelfredzaamheid. Straatmuzikanten op Key West, serveersters op Key Largo, parkeren op Ocean Drive, fruitverkoop in de Everglades, de live muzikanten in Sloppy’s Joe Bar en de hotdogverkoper waar dan ook. Maar ook, de bedelende dakloze neger in armoedige winterkleding bij min 2 graden op de hoek van de straat, onder de subway, in Chicago. Het contrast is er natuurlijk wel degelijk. Al is dat geen toeristische attractie en zien wij daarom meer shunsine dan shadow…. 

Als bezoeker kunnen we weinig nadeligs ontdekken in dit nieuwe land voor ons. Het neigt naar meer verkenning, we maken plannen om van oost naar west te gaan. Of andersom. Genoeg te doen en indrukwekkend idem dito.

 

dsc_02672

 

  

In Key Largo, naar later blijkt vernoemd naar de film met Humphrey Bogart en niet andersom, gaan we het koraalrif op met een Glass Bottom Boat. De naam zegt het al. De eerste poging gaat niet, teveel wind. Een dag later, nog steeds veel wind. Maar de boot gaat wel. Wel oppassen voor zeeziekte want de glazen bodem onder kotsen wordt niet op prijs gesteld. Het is een prachtwereld, het koraal, de vissen, de planten, heel apart. Het scheelt maar net of Mirjam kotst deze wereld onder……..van bovenaf dan.

 

South Point Park, het einde van South Beach...

 

 

 

 

 

   

2011

Washington

Noord-Amerika

Maimi – Hollywood – Fort Lauderdale – Everglades City – Ochopee – Homestead – Florida City – Key Largo – Islamorada – Marathon – Key West – Key Largo – Miami – Chicago