Vietnam
Klein
Wat gelijk opvalt; wat zijn ze allemaal iel, die Vietnamezen. Maar wel heel aardig, vrolijk, vriendelijk en servicegericht. Zelden zo’n makkelijk land meegemaakt waar het reizen zo eenvoudig gaat. Komt waarschijnlijk ook dat wij 25 jaar geleden budgetreizigers waren. Nu, twee keer zo oud, willen we uitsluitend kwaliteit in onze beperkte tijd. En dat krijgen we hier ruimschoots voor nauwelijks meer dan een budgetprijs. Topland!
Toen hadden we niet de gemakken van de mobiele telefonie en het internet. Het leven gaat daardoor ook een stuk haastiger, zo lijkt het. Voor de eerste keer oversteken in Hanoi, is een avontuur. In de oude stad, in de smalle straatjes, rijden honderden brommers je voor je sokken. Althans, zo lijkt het. Toch zit er een systeem in de chaos. Ze respecteren elkaar en het elkaar ontwijken is hier tot een ware kunst verheven.
Het gewone leven maakt het tot een continue film waar je geen genoeg van krijgt. Wij niet, in ieder geval. Overal zijn de Vietnamezen bezig met het dagelijkse bestaan. Handelen, venten, schooieren, je ziet het alom. De Vietnam-oorlog die eindigde in 1975 en die hier the American War heet, is ver weg; men is er schijnbaar niet mee bezig. Het gaat erom wat er vandaag moet gebeuren en dat betekent business. De hele dag door.
In de bergen rondom Sa Pa komen we prachtige mensen tegen, van verschillende minderheden. Ze houden een traditie in stand, denken we, of doen ze het voor de business? Ze verkopen handwerk en andere flauwekul en staan tegelijkertijd mobiel te bellen. Tijdens een wandeling door een dorp, nagenoeg alleen, zonder toeristen, zien we middeleeuwse levenstaferelen. We worden ergens binnengeroepen. De vloer is de aangestampte aarde, licht is een olielamp, zitten doe je op een boomstam en in het bed leg je nog niet je hond. Een varken en een paar kippen lopen in en uit. Kinderen hebben ongewassen gezichten en vieze kleren. Maar het is er adembenemend mooi. En voortdurend intrigerend.
Vietnam schiet van hoogtepunt naar topbelevenis, elke dag is feest. Al was het al door het eten. Hoi An spant de kroon. Heerlijke gerechten in een superromantisch decor. En zo gaat het maar door. Vietnam is goed. Saigon is het meest westers. Het is leuk het verschil met Hanoi te ervaren. Hier de straten breed en lang. Maar de brommers zijn er niet minder om. Oversteken in Saigon is ook een halsstuk. Twee jongens op een brommer, eentje van de 40 miljoen brommers in dit land, rauzen de gouden ketting van Mirjan d´r nek. Dat is minder. We laten ons niet van de wijs brengen. De Vietnamezen leven met ons mee en schamen zich voor deze kleine criminaliteit. Op naar de Mekong Delta, waar de business zich vooral op en rond het water afspeelt.
